Sandra Peeters Maasbree

7 aug 2023, 14:02 Algemeen
Afbeelding

Wanneer er medailles zouden worden uitgereikt voor passie voor muziek, dan zou Sandra zonder twijfel de gouden in de wacht slepen. Met twee zingende zussen, een gitarist als vriend en twee kinderen die de piano bespelen, ademt alles om haar heen muziek. Inmiddels maakt Sandra al flink wat jaren muziek onder haar artiestennaam Sandy Bloom en zet zich in om meer jongeren muziek te laten maken. Deze week wordt Sandra Peeters (47) geplukt.

Met één oudere en één jongere zus was het vroeger een behoorlijk vrouwelijke aangelegenheid bij Sandra thuis. Maar bovenal was het een muzikale aangelegenheid. “Wanneer we met z’n drieën moesten afwassen dan ging dat vaak gepaard met een driestemmig optreden”, vertelt Sandra lachend. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat het drietal lid was van het lokale kinderkoor, de Breetse Krekeltjes. “Vanuit het kinderkoor ben ik op een gegeven moment naar het jongerenkoor gegaan en daar zat een bandje bij. Die band wilde een band beginnen met één zangeres en daar heb ik toen auditie voor gedaan.” Het werd een succesvolle auditie, want Sandra mocht zich vanaf dat moment officieel leadzangeres noemen.

V-male

Verschillende bandjes volgden en uiteindelijk was V-male de band waar de 22-jarige Sandra twaalf jaar lang in gezongen heeft. “Mijn vriend, Wouter, speelde in een band die helaas uit elkaar viel. Ze hadden echter nog wel een hoop optredens staan en zo hebben we samen een nieuwe groep geconstrueerd: V-male”, legt Sandra uit. Het klikte goed tussen alle bandleden en de populariteit van V-male groeide. “We kwamen bij een artiestenbureau terecht en op een gegeven moment hadden we 80 tot 120 optredens per jaar.” Zo stond de rockband in Palladio, tegenwoordig Club Ultra, in Helden, maar ook in de achterhoek en in Drenthe maakte V-male furore. In het begin met covernummers, maar vanaf 2003 gingen ze zich op eigen nummers richten. “Ik had een geldingsdrang voor mezelf. Het leek me heel mooi om zelf iets te maken en om iets van jezelf te laten zien.”

Barend & Van Dorp

Op een donderdag in 2008 kreeg Sandra een telefoontje van RTL. “Level 42 had af moeten zeggen voor de show van Barend & Van Dorp. Of wij morgenavond misschien wilden komen optreden met V-male”, vertelt Sandra lachend over het belletje van destijds. “We zeiden natuurlijk ja, zo’n kans konden we niet laten liggen. Zo’n 24 uur later stonden we live op nationale televisie met ons eigen nummer.” De televisie-uitzending was een kleine springplank voor meerdere optredens op radio en televisie. Helaas wisten ze net niet door te breken en dat was een wat lastigere periode voor Sandra en de rest van de band. “Het is niet zo dat dat ons streven was, maar als je er dan aan mag proeven en je omgeving krijgt, misschien onbewust, de verwachting dat het de goede kant op gaat, dan is het toch jammer als het niet lukt.” Uiteindelijk hield de band zo’n dertien jaar geleden heel organisch op te bestaan en begon Sandra zich te richten op haar eigen muziek.

Sandy Bloom

Al tijdens haar periode bij V-male was Sandra een belangrijke tekstschrijver en die rol wilde ze graag doortrekken. “Toen ik zo’n 34 jaar oud was, ben ik liedjes gaan schrijven onder mijn artiestennaam Sandy Bloom en inmiddels heb ik drie albums uitgebracht.” Voor inspiratie omtrent het tekstschrijven hoeft Sandra niet ver te zoeken. “Inspiratie haal ik uit alledaagse dingen, van wat ik op mijn werk tegenkom tot nieuwsberichten. Alles kan mijn creativiteit aanwakkeren”, legt Sandra uit. Maar ook tijdens het opnemen van het nummer kunnen er nog zomaar nieuwe ideeën ontstaan. “Bij Terrify Me zette de drummer wat te laat in, maar dat was eigenlijk veel beter. Toen hebben we dat erin gelaten.” 

Popplaza Peel en Maas

Dat Sandra het geweldig vindt om zelf muziek te schrijven en te maken mag duidelijk zijn, maar wat de virtuoos minstens zo leuk vindt, is mensen stimuleren en helpen om muziek te maken. “Met name jongeren die muziek maken met elkaar in contact brengen, vind ik belangrijk. Zo blijven ze energie houden om door te gaan met muziek maken”, vertelt ze geïnspireerd. Via Popplaza Peel en Maas, waar Sandra voorzitter is, organiseert ze dan ook verschillende activiteiten en workshops om kinderen en jongeren aan de muziek te krijgen en te houden. Sandra’s en Wouters kinderen zijn daarvan het levende voorbeeld. Sam (11) en Pim (9) bespelen onder andere allebei de piano. “Ze ervaren de muziek allebei op hun eigen manier. Ik kijk af en toe stiekem mee en vind het vooral mooi hoe ze zelf dingen aan het uitzoeken zijn, zoals het zelf uitproberen van verschillende akkoorden”, vertelt Sandra trots.

Jurist

Hoewel veel van haar tijd in de muziek gaat zitten, heeft Sandra daarnaast ook nog een baan als jurist bij de overheid. “Misschien zou ik ook alleen met muziek mijn geld kunnen verdienen, maar dan moet ik ook dingen gaan maken die ik eigenlijk niet leuk vind, maar waar de markt om vraagt. Daar pas ik voor. Ik maak liever muziek die ik echt zelf wil maken en werk daarnaast parttime als jurist.” In haar studententijd studeerde Sandra rechten aan de universiteit van Maastricht. “Vroeger was ik groot fan van de serie Matlock, waarbij onschuldige mensen beschermd werden. Dat leek mij ook heel leuk om te doen, maar helaas moet je in de advocatuur ook mensen beschermen die wél schuldig zijn. Daarnaast vond ik de bestuurskunde kant ook heel interessant en zo ben ik na mijn studie als jurist bij de overheid binnengerold. Hier houd ik me bezig met niet ingewilligde subsidieaanvragen om te kijken of er rechtvaardig gehandeld is en of ik wat voor een organisatie kan betekenen.”

Toekomst

Wanneer Sandra vooruit kijkt, heeft ze een legio plannen die nog uitgewerkt kunnen worden. “Ik heb echt nog zo’n tien ideeën waarvan er waarschijnlijk slechts drie uitgevoerd gaan worden”, lacht ze. In ieder geval lijkt het haar leuk om een keer zelf een volledig nummer te arrangeren zonder hulp van anderen. Daarnaast zijn nummers vertalen in het dialect en samen met een singer-songwriter iets maken ook nog plannen die op de rol staan.

Maar bovenal hoopt ze dat ze de jeugd meer muziek kan brengen. “Ik zie dat de jeugd steeds minder muziek maakt en dat is zo zonde. Ik hoop graag mijn steentje te kunnen bijdragen aan meer muziek onder jongeren”, sluit ze geïnspireerd af.

Tekst en beeld: Casper Keijsers