Van gebouwen ontwerpen naar vlees verkopen. De nog jonge Tom heeft er al een behoorlijke carrièreswitch opzitten. De Egchelnaar startte met een opleiding toegepaste architectuur, voltooide stages in Bangkok en Mechelen, maar richt zich nu volledig op de slagerij van zijn ouders, die hij in de toekomst graag over zou willen nemen. Deze week wordt Tom Franken (25) geplukt.
Vanaf 1997 was Toms vader niet meer de enige man in huis. Na de geboorte van drie dames werd het gezin Franken gecompleteerd met een jongetje, Tom. Na dertien jaar op de boerderij in Neer gewoond te hebben, verhuisde Tom met zijn ouders en zussen naar Egchel. “Hier was een stuk grond te koop. De perfecte plek om een slagerij te beginnen, aldus mijn vader”, vertelt Tom. Het bleek een goede keus, want de slagerij zit hier, twaalf jaar later, nog altijd. “We hebben zelfs klanten uit Sittard en Eindhoven. Ze weten ons van heinde en verre te vinden.”
Architect
Als jonge jongen was Tom, net zoals veel kinderen in die tijd, vaak te vinden achter de computer. Met name één specifiek spel was vaak terug te zien op het beeldscherm. “Ik speelde vroeger vaak de ‘Sims’. Dit is een spel waarbij je een compleet huis bouwt en inricht. Vervolgens kun je dan spelen met je zelfgemaakte karakters en bepalen hoe zij hun leven leiden”, vertelt Tom.
Echter werd het tweede gedeelte van het spel maar sporadisch gespeeld. “Ik vond vooral de huizen bouwen het leukst om te doen. Daarna speelde ik 5 minuten met de familie, stopte ik en begon ik weer een nieuw spel waar ik weer kon beginnen met het huis bouwen.” Toms bouwkunsten op de computer bleken de basis te zijn voor de studie die hij enkele jaren later zou gaan volgen. “Ik wilde eigenlijk altijd al architect worden. Na mijn vmbo en de opleiding interieur-exterieur aan het Sint Lucas in Boxtel, ben ik dan ook begonnen met de studie toegepaste architectuur in Mechelen”, vertelt Tom. Langzaam maar zeker kon hij zijn fantasieën van de Sims naar de werkelijkheid vertalen.
Stages
Tom vertrok naar Mechelen om daar met twee studiegenoten het studentenleven in België te ontdekken. Helaas kwam daarna vrij snel een welbekend virus de kop opzetten. “Dat was niet gemakkelijk, maar gelukkig woonde ik samen met huisgenoten, dus viel het met de eenzaamheid wel mee”, geeft Tom aan. Zijn studie ging gewoon verder en een stage bij ‘de Bergjes’ volgde. “Bij de Bergjes ontwerpen ze onder andere mantelzorgenwoningen en chalets. Het was erg leuk om hiermee te helpen en een hoop te leren.” Dat ook Tom een goede indruk heeft achtergelaten bij de Bergjes blijkt wel uit het feit dat hij na zijn stage kon blijven. “Ik werkte toen drie dagen in de week bij Bergjes en twee dagen in de slagerij van mijn ouders.”
Thailand
Tijdens zijn studie heeft Tom ook een stage in het buitenland gedaan. Samen met één studiegenoot, waar hij ook mee in Mechelen woonde, vertrok hij voor een half jaar naar Thailand. “We hadden alleen de vlucht en een hostel voor de eerste twee nachten geboekt”, doet Tom hun ietwat beperkte voorbereiding uit de doeken. “We dachten dat we, eenmaal daar, wel makkelijk een appartement in Bangkok konden vinden.” Dat viel op het begin niet mee. “Op een gegeven moment dacht ik: ‘waar zijn we aan begonnen.’” Uiteindelijk slaagde het duo binnen de eerste week toch in hun zoektocht naar een appartement. Een half jaar met veel mooie momenten volgde, maar Tom kan niet ontkennen dat hij ook weer blij was toen hij naar Nederland terug mocht.
“Het was heel tof om daar tussen de locals te leven. Zij wisten natuurlijk de beste plekjes in de stad om bijvoorbeeld te eten, dus zo kwam ik op plekken waar ik anders nooit gekomen zou zijn. Maar aan de andere kant miste ik mijn vrienden in Nederland enorm.” De wissel van een miljoenenstad als Bangkok naar Egchel was weer even wennen, maar één ding viel Tom meteen op. “Eindelijk weer frisse lucht, die had ik een half jaar lang in Bangkok gemist.” Desondanks wil Tom graag nog een keer terug naar Thailand. “Inmiddels ben ik 3,5 jaar samen met Kevin en het lijkt me geweldig om hem te laten zien waar ik toen lange tijd gezeten heb.”
Slagerij
Na zijn avontuur in Thailand sloot Tom zijn studie positief af en begon hij dus te werken bij de Bergjes en in de slagerij van zijn ouders. “Ik hielp altijd al mee in de slagerij, als bijbaantje, maar had nooit de intentie om het bedrijf over te nemen.” Echter veranderde die blik de laatste jaren. “Nu ik wat ouder ben, mag ik mijn vader ook meer helpen in het ondernemen en dat vind ik vooral leuk. Het vlees is mooi, maar het ondernemerschap op zichzelf trekt mij het meest.” Tom besloot zijn focus volledig te leggen op de slagerij. Combineren met zijn werkzaamheden bij de Bergjes was niet meer mogelijk.
“Ik kon steeds meer verantwoordelijkheden krijgen en dat leek me erg leuk. Daarnaast wist ik niet wanneer deze optie zich weer voor zou doen.” Inmiddels is Tom fulltime bezig met de slagerij en volgt hij enkele cursussen om in het slagersvak te rollen. “In de toekomst zou het me leuk lijken om de slagerij over te nemen. Ik heb verschillende ideeën over wat we nog kunnen introduceren, maar voorlopig focussen we ons op het huidige concept.”
Egopop
Buiten zijn interesses in ondernemen en architectuur houdt Tom zich ook bezig met verschillende nevenactiviteiten. Zo is hij leider bij Jong Nederland, lid van de carnavalsvereniging én is hij medeorganisator van het festival ‘Egopop’. “Dit jaar wordt mijn tweede editie als organisator van het festival. Het is een festival voor en door Egchelnaren. Zo hebben we vrijdag louter lokale artiesten uit gemeente Peel en Maas. Op de zaterdag staan enkele grotere namen, maar nog altijd vanuit de regio.”
Hoewel Tom zelf niet zo’n groot fan is van festivals als bezoeker, vindt hij het erg leuk dat hij bij ‘Egopop’ zijn steentje bij kan dragen. “Het is mooi om wat te organiseren voor de inwoners van Egchel, iets waardoor er leven in de brouwerij blijft.”
