De eigenaren van het B&B Het Raadhuys in Kessel zijn van mening dat de gemeente Peel en Maas een adequatere rol had moeten nemen in de verkoop van een deel van het Maasterras. Al enkele jaren speelt deze kwestie en heerst er onduidelijkheid over het terras. Theo en Marij vinden het tijd dat de gemeente kleur bekend, maar ook fouten uit het verleden toegeeft.
Bij de verkoop van het voormalige raadhuis van Kessel werd in 2014 met de nieuwe eigenaren Theo en Marij afgesproken dat zij het eerste recht op de koop van een stuk van het Maasterras - dat nu een inham in hun tuin vormt - zouden hebben als de bestemming van het gebouw zou veranderen. Zowel een groot deel van de gemeenschap van het dorp als de werkgroep MFA de Paort is van mening dat het Maasterras bij de Paort hoort en dat de toezegging juridisch niet stand houdt. Het college heeft echter twee keer middels een collegebesluit schriftelijk laten weten dat de gemeente tot verkoop overgaat als de verbouwing van de Paort gereed is. Wanneer dit zou plaatsvinden, is niet duidelijk. CDA en Lokaal Peel en Maas hebben echter tijdens de raadsvergadering een motie ingediend waarin wordt opgeroepen de verkoop terug te draaien. Het is nu aan het college om hier wel of niet gehoor aan te geven.
Volgens Theo is er in Kessel een beeld ontstaan dat twee partijen recht tegenover elkaar staan. Dat is in zijn optiek jammer. “Het gaat hier niet tussen ons en de Paort, het gemeenschapshuis en het terras zijn in eigendom van de gemeente. Er zijn ambtelijke toezeggingen en er zijn een tweetal college besluiten genomen dat als aan een drietal voorwaarden is voldaan dat dan een deel van het Maasterras, dat nu een inham onze tuin heeft, aan ons zou worden verkocht. Dat Lokaal Peel en Maas en het CDA een motie uit de hoge hoed toverden tijdens de raadsvergadering, kwam onverwacht. De wethouders die mede de twee college besluiten hebben genomen, waren immers lid van hun partijen ten tijde van de collegebesluiten.” De eigenaren van het B&B geven aan dat de gemeente onvoldoende regie heeft genomen in de hele kwestie. “De gemeente weet dat het onderwerp gevoelig ligt. Maak dan een keuze, in plaats van de boel te laten escaleren. We hadden een kordate rol verwacht van de gemeente en daarom hebben we in brieven gevraagd om duidelijkheid. Gemeente beken kleur en geef helderheid. Prik een datum wanneer tot verkoop over wordt gegaan.”
Theo geeft aan de keuze van het college af te wachten. “Het besluit zal altijd een teleurstelling leveren, of bij de Paort of bij ons, maar het is voor iedereen belangrijk dat er een besluit wordt gemaakt. De bal ligt bij de gemeente, maar in ons hoofd denken we al verder.”
Ook de geluidskwestie kwam tijdens de commissievergadering ter sprake. Al jaren vechten Theo en Marij voor minder geluidsoverlast. En aan die overlast kunnen de vrijwilligers en gebruikers van de Paort niets doen, geven Theo en Marij aan. “Jarenlang konden door goede afspraken met toenmalige beheerder en zelf te kiezen om tijdens alle carnavalsactiviteiten de B&B te sluiten, de situatie in balans gehouden worden. De gemeente is verantwoordelijk voor het gebouw, want zij is eigenaar. Bedrijven en verenigingen worden gecontroleerd of ze voldoen aan de bouweisen, maar de gemeente controleert haarzelf niet. Wederom heeft de gemeente geen goede rol op zich genomen. Wij hebben allerlei maatregelen, zoals een luchtbehandelingssysteem, goede isolatie en dubbelglas, genomen en investeringen gedaan. De gemeente heeft echter het advies van een adviesbureau gekregen om, naast de gebruikelijke maatregelen, nog extra glas toe te voegen om het geluid te dempen, maar dat is nooit gebeurd. In de raadsvergadering liet wethouder Nijssen weten dat het gebouw voldoet aan de geluidsnormen, maar dat is pas sinds februari, toen het extra glas toch is geplaatst. Dat wordt er niet bij verteld.”
Doordat de oppositiepartijen de geluidskwestie aandroegen in de gemeenteraad, voelen de eigenaren van het B&B zich gehoord. “Zij hebben het college goed duidelijk gemaakt dat dit niet nogmaals moet gebeuren. Als de gemeente zichzelf had gecheckt, was de situatie volledig anders geweest. De geluidskwestie had voorkomen kunnen worden.”
Volgens Theo is het kalf al verdronken, maar kan de gemeente de onrust in het dorp voor een deel wegnemen door duidelijk te communiceren over dat de rol in het verleden anders opgepakt had moeten worden. Dan is voor iedereen ook duidelijk hoe de vork in de steel zit. Gedane zaken nemen geen keer doch maakt het dan wel mogelijk om met z’n allen een nieuwe start te maken.”
Over de samenwerking met De Paort is Theo duidelijk: hij wil in gesprek blijven. “Ik ben hartstikke blij met een nieuw MFA en heb respect voor het plan. In de toekomst zullen we elkaar nodig hebben en door dezelfde deur moeten. We zullen beiden water bij de wijn moeten doen om een balans te krijgen.”
