Blik op groene vingers: Het Poelsplein

25 aug 2023, 09:07 Algemeen
Afbeelding

In de rubriek ‘Blik op groene vingers’ licht HALLO tuinen in de gemeente Peel en Maas uit die het bekijken meer dan waard zijn en vertelt de eigenaar over zijn of haar pronkstuk. Hier komt onder andere aan bod welke betekenis de tuin heeft en wat er komt kijken bij het onderhouden ervan. Deze week de tuin van woon- en zorghuis Het Poelsplein in Panningen.

Een jaar aan werk: zoveel tijd zat er in de verbouwing van de tuin van Het Poelsplein, een woon- en zorghuis voor mensen met dementie dat inmiddels bijna twee jaar bestaat. Tijdens het inrichten van deze tuin werd er zoveel mogelijk geluisterd naar de input van bewoners en hun familie. “We vonden het erg belangrijk om hun wensen mee te nemen wat betreft de invulling en indeling”, vertelt medewerkster Sjan Beurskens. “Door een paar avonden met bewoners en familie bij elkaar te komen, konden hun specifieke wensen worden opgehaald”, legt eigenaar Peter Janssen uit. “Zo was er iemand bij die een Mariagrot wilde, terwijl een andere bewoner het leuk zou vinden als er een palmboom in zou komen te staan. Ook een groentetuin stond hoog op het lijstje.” Daarnaast mochten bewoners de tuin nog aanvullen met hun eigen spullen. “Mensen kwamen aan met planten, ornamenten en noem zo maar op”, lacht Sjan. De infoavonden werden door medewerkster Wendy Peeters opgezet. Zij coördineerde het geheel van alle activiteiten en stemde ook af met Loek van der Kruys, de hovenier, en anderen die een steentje bijgedragen hebben.

Flink karwei

Stuk voor stuk werden de verschillende wensen aangehoord én meegenomen tijdens de aanleg van de tuin. Vrijwilligers Hub Timmermans, Vincent Van Bree en Geert Ghielen hebben zich hier maandenlang voor ingezet. Dit onder toeziend oog van betrokken bewoners. “Ze vonden het geweldig om te zien hoe er gewerkt werd in de tuin en kwamen massaal kijken”, vertelt Peter lachend. “Het opruimen van het terrein was ook wel een enorme klus”, geeft Hub aan, die van begin tot eind betrokken was bij het proces. “Er moest heel veel steen weggehaald worden en we moesten wekenlang puinruimen. Ook het egaliseren en bemesten duurde een tijd.” Maar het resultaat mag er wezen, en dat kunnen de bewoners beamen. Door de tuin lopen verschillende paden en in het midden prijkt een grote fontein. Overal in de tuin komen de wensen van bewoners terug, waardoor er veel gebruik van wordt gemaakt.

Eén van de onderdelen die regelmatig de aandacht trekt, is de groentetuin. Deze wordt onderhouden door vrijwilligers Jo Gielen en Ramond Ghielen. Ook staan er perenbomen, appelbomen, kersenbomen en een frambozenstruik. “Bewoners komen graag kijken hoe het ervoor staat met het fruit, de kruiden en de groente”, vertelt Sjan. “We gebruiken de producten namelijk ook voor het bereiden van de maaltijden hier.” Ook insecten weten hun weg te vinden naar de tuin. Dit vanwege de vlinderstruiken, die op verzoek van een bewoner later nog werden aangeplant. “Deze trekken vlinders en insecten aan. Niet alleen is dit goed voor de biodiversiteit, bewoners vinden het ook leuk om hiernaar te kijken.”

Vrijwilligers

Doordat er specifiek is gekeken naar wensen van de eigen bewoners, wordt er heel positief op de tuin gereageerd. “Mensen maken graag een wandeling of gaan lekker zitten op het terras”, vertelt Sjan. “Ook vanuit hun raam kijken ze neer op de tuin en dan zeggen ze: ‘het is toch wel sjoën, hè’.”

Door de hoge betrokkenheid, krijgen de vrijwilligers die de tuin bijhouden regelmatig advies van de inwoners. Iedere vrijdagochtend komen ze met zijn drieën bij elkaar en gaan ze aan de slag in de tuin. “Onkruid wieden, grasmaaien: er komt toch wel wat bij kijken”, vertelt Hub, die al vanaf het begin betrokken is bij de aanleg van de tuin. “Het is mooi om te zien hoe alles zich ontwikkelt”, vertelt hij. “Hoe ouder de tuin wordt, hoe mooier”, voegt Vincent hieraan toe.

“Daarnaast is het gewoon heel fijn om iets te doen voor deze mensen, het is dankbaar werk. Wij genieten ervan dat de mensen ervan kunnen genieten. Dat geeft veel voldoening.”

Tekst en beeld: Floor Velthuizen

Afbeelding
Afbeelding