Het pad dat Maldy in haar leven bewandelde, had ze zelf nooit zo voor ogen. Ze is echter trots op waar ze nu staat. Ze is te omschrijven als een sterke familievrouw met een open karakter en iemand die graag zorgt voor anderen, maar ook zichzelf niet achterstelt. Deze week wordt Maldy Smeets (45) uit Helden geplukt.
Maldy groeide op in Helden met haar vader, moeder en twee zussen. Omdat ze werd geboren als middelste in het gezin, voelde ze zichzelf soms een ‘sandwichkind’. “Je bent niet de jongste, niet de oudste, maar je zit er tussenin. Ik was ervan overtuigd dat ik zelf nooit drie kinderen wilde, ik wilde geen middelste kind. Nu heb ik er toch drie, geheel toevallig omdat de laatste twee een tweeling werd. Het heeft zo moeten zijn”, vertelt ze lachend.
Huis
Die drie kinderen kreeg ze samen met haar vriend Stefan, die ze in 1996 als jeugdliefde leerde kennen. Stefan is Maldy’s steun en toeverlaat. Het stel kreeg de kans om het huis van Maldy’s opa over te nemen toen hij overleed. De langgevelboerderij moest helemaal gemoderniseerd worden. Over de verbouwing deed het stel wel vijf jaar. “We hebben het meeste zelf gedaan, we zijn allebei heel handig. Zo heb ik de tegelvloeren gelegd. Als je echt iets wil, kan je veel bereiken.”
Creatieveling
Maldy is altijd een creatieveling geweest. Doordat ze zich als middelste kind binnen het gezin wat weinig gezien voelde, zocht ze haar aandacht in het sociale leven en in haar creativiteit. Op haar 16e besloot ze te gaan studeren in Boxtel en bij een hospita op kamers te gaan. “Ik was jong, maar ik heb daar een leuke tijd gehad. Samen met een meisje uit Baarlo en Kepèl woonde ik bij een stel in huis.”
Kunstacademie
In Boxtel rondde Maldy de opleiding Reclame en Presentatietechnieken af. Op haar 20e ging ze studeren aan de Kunstacademie in Maastricht en ging ze daar op kamers wonen. Een gebeurtenis waardoor alles anders liep, zorgde ervoor dat Maldy andere keuzes wilde maken. Ze ging samenwonen, werken en in de avonduren rondde ze de opleiding tot interieurarchitect in Maastricht af. Puur voor haar diploma, zodat ze geen studiefinanciering terug hoefde te betalen. “Ik voelde me nog niet klaar voor het vak en misschien was ik er ook wel niet geschikt voor. Daarom ging ik aan de slag bij Trendhopper en andere winkelbedrijven. Later heb ik lange tijd als etaleuse bij V&D gewerkt. Als het concern niet failliet was gegaan, dan had ik er misschien nu nog wel gewerkt. Het was een fijne werkplek met leuke collega’s.”
Essentieel beroep
Een baan bij een groothandel volgde, waar Maldy werkte als een manusje van alles. Door corona werd alles anders. Het was haar oudste dochter die haar een andere weg liet bewandelen dan ze ooit had gedacht. “Thuis was het stressvol doordat ik mijn werk en het lesgeven aan de kinderen moest combineren. Toen mijn oudste dochter zich afvroeg waarom zij niet naar de noodopvang op school mocht, begon ik te realiseren dat mijn baan niet essentieel voor de maatschappij was. Ik dacht na over welk werk nog meer bij me zou passen.”
Zorg
Maldy meldde zich aan als vrijwilliger bij de Zorggroep en ontdekte daar haar passie voor de ouderenzorg. Geheel onverwachts, geeft ze aan. “Ik had nooit gedacht dat de zorg bij me zou passen. Wellicht komt dat doordat ik veel uit mijn verleden heb geleerd. Alles wat je meemaakt vormt je, in positieve of negatieve zin. Ik weet waar mijn valkuilen liggen en probeer de positieve dingen uit het leven te halen. Ik probeer ook altijd het beste in mensen te zien en geen oordeel te vormen van tevoren.”
Roer omgooien
Ze gooide het roer om en besloot een BBL-opleiding te volgen in de zorg. Momenteel werkt ze als Leerling verzorgende IG bij Vincent Depaul, ze hoopt het komende jaar haar diploma te kunnen halen. Het liefste werkt Maldy met mensen met dementie. Met geduld en een open houding komt ze volgens haar ver bij deze doelgroep. “Het werk is lichamelijk, maar ook psychisch zwaar. Dat was voor mij in het begin wel een uitdaging. Je moet creatief zijn in de manier waarop je ze benaderd. Ik vind het leuk om de cliënten aan het lachen te kunnen maken. Ook is het een uitdaging om onbegrepen gedrag om te buigen. Dat lukt vaak door iets te doen wat ze niet verwachten.”
Diploma
Werken in de zorg, een opleiding afronden en moeder zijn van drie kinderen is volgens Maldy erg hectisch. Vrije tijd heeft ze op dit moment weinig, geeft ze aan. “Ik kijk ernaar uit om mijn zorgdiploma te ontvangen, zodat ik in mijn vrije tijd geen schoolopdrachten meer hoef te maken. Ik ben perfectionistisch, alles wat ik doe, wil ik goed doen.” Vanwege de carrièreswitch is haar eigen bedrijfje Duizendpootje op een laag pitje komen te staan. In het verleden maakte Maldy namelijk creatieve muurschilderingen, kraamcadeaus, geboortekaartjes en schilderijen. “Het was een uit de hand gelopen hobby, maar het bood mij ook ontspanning om creatief bezig te zijn. Je haalt de druk van de ketel door te ventileren. Ik heb er momenteel de tijd niet voor, maar ik heb nooit met Duizendpootje willen stoppen.”
Genieten
Ondanks haar hectische leven momenteel, probeert Maldy ook tijd te vinden om te genieten. Dat doet ze het liefst in de natuur. “Mijn vriend en ik zijn echte buitenmensen. De natuur biedt mij ontspanning. Ik kan heel goed genieten van de stilte, of in onze grote tuin waar de blaadjes van de bomen vallen of de wind door de bomen waait.
Ook op de fiets ben ik graag te vinden, zelfs door weer en wind. Dat wil ik ook mijn eigen kinderen meegeven. In de stad zijn er veel prikkels, dat hebben we hier in het buitengebied niet. Als ik mijn opleiding heb afgerond, komt er ook weer een hond in huis, zodat we met haar lekker naar buiten kunnen. Iedereen in ons gezin kijkt hier heel erg naar uit”
