Thari, opgegroeid in een muzikaal gezin in Tegelen, deelt haar passie voor zingen met haar drie zussen. Ze is al 25 jaar lid van het koor Vocaal Ensemble Campanella uit Tegelen, dat is opgericht door haar vader, en maakt deel uit van de band Sjloetingstied, waar ze onlangs als zangeres is begonnen. Daarnaast zingt ze al drie jaar bij Lost & Found, waarmee ze popliedjes in een akoestisch jasje steekt. Ondanks haar liefde voor zingen heeft Thari er nooit haar beroep van gemaakt. Ze koos voor een carrière in human resources en werkt op dit moment als hr-adviseur in het onderwijs. Deze week wordt Thari Ottenheym-Knaapen (37) uit Baarlo geplukt.
In het huis van familie Knaapen in Tegelen was het nooit stil. Tijdens de afwas werd er volop gezongen, meerstemmig zelfs. “Ik ben opgegroeid met drie zussen en we zingen allemaal. Mijn vader is dirigent en zingt zelf in een mannenkoor en mijn moeder zong altijd bij een gemengd koor. Pap heeft ooit een kinderkoor opgestart en omdat zingen ons met de paplepel werd ingegoten, zijn we uiteraard alle vier bij het koor gegaan. Later startte hij een dameskoor en toen ik de juiste leeftijd kreeg, heb ik me ook daar aangesloten.
Elke vrijdag zijn we met bijna de hele familie in Tegelen te vinden. Het is die dag de oppasdag van mijn ouders en wij sluiten na het werk aan. Na het eten ga ik samen met mijn zus en vader naar de repetitie van Campanella. Na al die jaren vind ik het nog steeds leuk om te zingen in het koor, waarbij we zowel lichte muziek maar ook klassiekere stukken spelen. Ik vind het juist leuk om te schakelen tussen verschillende stijlen.”
Drie avonden in de week is Thari van huis om te zingen, een hobby waar ze voldoening uit haalt. Naast dat ze bij Campanella en bij Lost & Found zingt, is ze vorig jaar gevraagd om Sjloetingstied te vergezellen. Een tijdelijk project dat is uitgegroeid tot een structurele samenwerking. “Voor een theatershow zochten ze twee achtergrondzangeressen. Via via kwamen ze bij mij terecht. Samen met Anneke Joosten heb ik deze rol mogen vervullen en hebben we onder andere op EGOpop mogen staan. Sjloetingstied wilde nooit een vrouw in de band, maar nu zien ze gelukkig toch de meerwaarde ervan in. Zo is er meer mogelijk in het repertoire en kunnen er bijvoorbeeld ook duetten worden gezongen”, zegt Thari lachend. Ze werd dan ook dit jaar benaderd om structureel bij de band te komen. Daar heeft ze geen moment spijt van gehad. “Ik heb van tevoren wel met mijn man besproken hoe we het in carnavalstijd regelen met onze kinderen, maar hij had er vertrouwen in dat het goedkomt.”
De carnavalsperiode gaat Thari dan ook met veel plezier tegemoet. Normaal is ze een echte carnavalsvierder, maar het volgende seizoen staat ze dus aan de andere kant van het podium. “De band vertelt daarover leuke verhalen. Zelf heb ik de sfeer tijdens carnaval op het podium nog niet meegemaakt, maar tijdens eerdere optredens heb ik gemerkt dat het een feestje is op het podium. Er wordt veel lol gemaakt. Tijdens carnaval zijn de mensen ook aanwezig om feest te kunnen vieren en dat mag jij dan verzorgen als band. Dat geeft een lekker gevoel, zeker als je iedereen ziet dansen.”
Ondanks dat zingen veel tijd in haar leven in beslag neemt, heeft Thari er nooit haar werk van willen maken. Het was volgens haar een zoektocht om erachter te komen waar wel haar interesses lagen na de middelbare school. Beide ouders hebben een achtergrond in het onderwijs. Haar zussen gingen daarentegen de zorgkant op. “Ik wilde wat anders. Via een heel loopbaantraject ben ik de hr ingerold en werk ik op dit moment in de onderwijssector. De mix tussen het bedrijfsleven en het werken met mensen vond ik in hr.” Daar gingen wel een aantal opleidingen aan vooraf. “Ik wist niet goed wat ik leuk vond. Eerst startte ik een opleiding in toerisme, maar na drie maanden kwam ik erachter dat die opleiding niets voor mij was. Ik heb nog speciaal pedagogisch werk geprobeerd en auditie gedaan bij de dansopleiding in Arnhem. Deze laatste opleiding heb ik afgemaakt. Het waren prachtige jaren en heb veel gedanst, maar ik zag het toch als een uit de hand gelopen hobby”, vertelt Thari lachend.
Als 7-jarige startte Thari al met balletlessen. Het dansen zelf heeft de Tegelse altijd leuk gevonden, maar ambities in het lesgeven had ze echter niet. De gedachte om aan het een Musicalopleiding te beginnen speelde nog kort, maar daarover legde ze al snel een ei. “We hebben al een Chantal Janzen uit Tegelen, een tweede talent uit het dorp gaat nooit van de grond komen. Ik vond het Conservatorium te hoog gegrepen en dit sprak mij niet aan. Zingen en dansen was voor mij een uitlaatklep. Om er je werk van te maken, moet je veel laten en naar de Randstad verhuizen. Het wordt een ‘moetje’ als je daar je werk van gaat maken. Nu treed ik veel op in de regio en daar hangt niet zoveel vanaf.”
Thari woont samen met haar man Dave - ontmoet tijdens de carnaval op een stapavond bij het Kupke in Panningen - in Baarlo. “Het was in het Kupke liefde op het eerste gezicht vanuit mijn kant. In 2012 ben ik de Maas overgestoken voor hem, want hij wilde absoluut niet uit Baarlo vertrekken. Ik had weinig moeite met de verhuizing, want het is leuk wonen in Baarlo. Nu de kinderen Joas en Vive hier naar school gaan voel ik me hier nog meer thuis. Dat ik in totaal drie avonden weg ben in de week, maakt het wel druk, zeker in combinatie met de kinderen. Maar mijn man en ik zorgen er ook voor dat we op enkele dagen samen thuis zijn, want dat vinden we wel belangrijk.”
Tekst: Jeanine Hendriks
Geplukt Thari Knaapen uit Baarlo