Een debat dat niet doorging
Eind maart kondigde de VVD aan dat die fractie graag een interpellatiedebat wilde houden over de woningbouw. Een interpellatiedebat is een instrument dat de raad kan inzetten om wat uitgebreider vragen te stellen aan het College van B&W over een bepaald onderwerp en waar de raad dan ook iets van kan vinden. Een volkomen normale manier om informatie te vergaren, zou je zeggen.
Zo interpreteerden de coalitiepartijen Lokaal P&M, CDA en D66 dit niet. Hoewel die partijen al weken van tevoren wisten dat dit eraan zat te komen, weigerden ze op het laatste moment om dit op de raadsagenda toe te laten. Dat is op meerdere manieren raar. Ten eerste kan het nooit kwaad om de stand van zaken op te maken over een onderwerp als wonen, dat veel mensen noodgedwongen bezighoudt. Er zijn te weinig betaalbare woningen en te weinig flexibele woningen. We slagen er niet in om de aan ons toegewezen statushouders te huisvesten en de doorstroom naar betaalbare seniorenwoningen stagneert. Ten tweede is het in een democratie volkomen normaal om vragen te stellen en als één van de fracties in de raad daar behoefte aan heeft, is het niet netjes om als meerderheid dit te blokkeren. En dan niet omdat het onderwerp je niet aanstaat, maar veeleer omdat de coalitie niet wil dat de oppositie dit onderwerp aankaart. Zo wordt elk debat over een al dan niet moeilijk onderwerp geblokkeerd, naar goeddunken van de coalitie. Als dit de trend wordt in Peel en Maas (Beleef de Ruimte!) dan kan de oppositie net zo goed thuis op de bank gaan zitten. Debat is een fundamenteel onderdeel van onze democratische rechtsstaat, ongeacht wie het debat wil voeren, ongeacht of het de meerderheid uitkomt. Lokaal P&M, CDA en D66 zouden nog eens naar hun eigen slogans moeten kijken...