Dorpsprofiel Koningslust
Het dorp Koningslust is één van de jongere dorpen van Peel en Maas. Het is genoemd naar de militair, politicus en koopman Petrus de Koning uit Utrecht, die veel winst had gemaakt met zijn activiteiten in Nederlands-Indië.
In 1795 kocht de rentenier - hij woonde toen al aan het Mariaplein in Helden-Dorp - midden in de wildernis zo’n 100 hectaren woeste grond van de gemeenten Helden en Maasbree. De Koning kon daar prima jagen en had daarnaast het plan om de grond te ontginnen en tot bloei te brengen. De Koning stichtte in Koningslust enkele boerderijen. Het geheel vormde aanvankelijk een groot vierkant complex met rond de boerderijen groentetuinen en fruitboomgaarden en daaromheen wei- en bouwlanden.
Na het overlijden van zijn ouders stichtte Leonard de Koning, zoon van Petrus en priester in onder meer Horst, Geijsteren en Haelen, in 1846 op het landgoed Koningslust de Congregatie van Broeders van de Derde Orde van de Heilige Franciscus. De aangetrokken monniken, voornamelijk eenvoudige boerenzonen, brachten de heidegrond in cultuur en bouwden er een fraai klooster compleet met kapel in neogotische stijl. Het 88 hectare grote landgoed werd door Petrus de Koning in 1853 aan het bisdom Roermond geschonken.
Van 1877 tot 1929 was de zielzorg van het klooster in Koningslust in handen van de Norbertijnen van Heeswijk. Zij introduceerden er de Sint Cunera-verering, die tot in de jaren 1950 heeft bestaan. Cunera van Rhenen werd met name aangeroepen door de boeren uit de streek in geval van ziekte onder hun vee. In de huidige kerk staat nog een beeld van St. Cunera. Koningslust was inmiddels ook een kosthuis voor mannen, wat extra inkomsten opleverde.
Over de staat van het religieuze leven deden echter veel klachten de ronde; de eenvoudige Franciscus-broeders van Koningslust lieten het gebouw en spirituele plichten verslonzen. Mogelijk om die reden werd het klooster in 1936 overgenomen door de Broeders van de Congregatie van Sint Joseph uit Heerlen. In het verlengde van de missie van deze broeders, kwam in Koningslust de nadruk te liggen op de opvang van geestelijk gehandicapte jongens en mannen. Er werd met dat doel een nieuw pand in strak-moderne stijl bijgebouwd: Huize Savelberg. In het leegkomende, oude klooster werd een reclasseringsinstituut gevestigd, feitelijk een soort open gevangenis.
In 1970 werd de reclassering opgeheven en werden de oude gebouwen gesloopt. Het nieuwe complex dat nu tot stand kwam, maakt sinds 1968 onderdeel uit van de Stichting Daelzicht. Vanaf toen kwamen er geen nieuwe broeders meer bij en verdween het religieuze karakter geleidelijk. De overgebleven broeders gingen in een nieuw pand aan de Koningsstraat wonen.
Beeld: PeelenMaasNet