Ze is pas 20 jaar, maar speelt al jaren op hoog niveau tafeltennis. Momenteel staat ze zelfs 40e op de nationale tafeltennisranglijst. Deze week wordt Daantje Lommen uit Panningen geplukt.
De liefde voor tafeltennis ontstond bij Daantje al op jonge leeftijd. Ze was pas 7 jaar toen ze thuiskwam van school met een try-out flyer en besloot de sport een kans te geven. “Ik heb toen een paar proeftrainingen in Panningen gehad en ben daarna nooit meer gestopt”, blikt Daantje terug. Nu, zo’n dertien jaar later, draait Daantje mee in de top van Nederland. “Ik speel inmiddels dames eredivisie en doe ook bij de heren mee op landelijk niveau.”
Geschiedenis geschreven
Afgelopen jaar schreef Daantje zelfs nog geschiedenis, toen ze clubkampioen in Tegelen werd, de plaats waar ze op haar 11e startte om door te kunnen groeien binnen de tafeltennis. In de zestig jaar dat de club bestaat, werd deze titel nooit eerder door een dame gewonnen.
Toch speelt Daantje ook vanaf haar 14e bij Westa in Wessem. “Als ik in Tegelen was gebleven, had ik me op die leeftijd al bij de senioren moeten voegen. In Wessem hadden ze een sterk jeugdteam, waardoor ik de keuze gemaakt heb om daar te starten”, legt ze uit.
Ambitie
Het is voor Daantje vanzelfsprekend dat haar week voor een groot deel uit tafeltennis bestaat. Naast dat ze doordeweeks iedere dag 1,5 uur traint, worden zaterdagen en zondagen ook gevuld met de sport. Dan speelt ze namelijk competitie of heeft ze een toernooi. “Ook geef ik wel eens training, als de vaste trainers verhinderd zijn”, geeft ze aan.
Hoogste licentie
Deze enorme inzet en drive resulteren dan ook in een 40e plaats op de Nederlandse ranglijst. Toch blijft Daantje naar meer streven. “Binnen het tafeltennis zijn er verschillende licenties. De hoogste licentie is de A-licentie. Deze had ik, maar afgelopen januari ben ik teruggezakt naar een B-licentie. Het is dus mijn doel om de A-licentie terug te krijgen en uiteindelijk nog hoger op de ranglijst te komen.”
Passie
Om dit te behalen, moet Daantje een B-toernooi winnen. Wanneer deze kans zich voordoet, weet Daantje nog niet. Het seizoen is namelijk net afgelopen. “In september beginnen we pas weer met de competitie”, legt ze uit. Toch betekent de zomerstop niet dat Daantje haar batje opbergt. “Er wordt vaak drie weken geen training gegeven, maar dan ga ik zelf waarschijnlijk gewoon door”, lacht ze. De sport is namelijk echt haar passie. Ondanks dat ze drukke weken heeft, voelt dit voor haar niet zo. “Ik kom juist tot rust als ik tafeltennis. Het voelt nooit als ‘moeten’.”
Internationaal
Eén van de hoogtepunten in haar sportcarrière, was voor Daantje de nominatie voor het Sportgala van gemeente Peel en Maas. Daarnaast is ze al meerdere keren in het buitenland geweest voor de sport. “In 2018 ben ik een week in Roemenië geweest voor een trainingsstage”, vertelt ze.
“Ik was hiervoor uitgenodigd door mijn trainer uit Tegelen en de Roemeense trainer Cristian Dodean. Verder heb ik een toernooi in Duitsland gespeeld en gewonnen in 2019. Ik was toen de enige Nederlander in mijn categorie en speelde alleen maar tegen Duitsers.”
Internationaal toernooi
Ook speelde Daantje een keer een internationaal toernooi in Zweden, waar ze met een tevreden gevoel op terugkijkt. Ondanks haar vele avonturen is er één moment dat Daantje altijd bij zal blijven. “Toen ik een paar jaar geleden een B-toernooi won, mocht ik de dag erna meedoen aan een A-toernooi. Ik won toen van de nummer één geplaatste speler, dat was supergaaf en toen was ik heel trots.”
Ziekenhuis
Deze drukke planning zorgt er wel voor dat Daantje veel van huis is. Vanuit Panningen, waar ze geboren is en nog steeds woont met haar ouders en zus, rijdt ze namelijk iedere dag naar haar werk in het ziekenhuis in Venlo. Hier werkt Daantje sinds juli voor de technische dienst, nadat ze haar opleiding mechatronica afrondde. Via een stage kwam ze daar terecht. “Mijn oma, die inmiddels overleden is, tipte me. Toen zij ziek was en thuis gedialyseerd werd, was ik erg geïnteresseerd in dat dialyseapparaat. Zo is eigenlijk het idee ontstaan om in het ziekenhuis stage te lopen.” De stage beviel zo goed dat Daantje bleef hangen. “Ik heb het erg naar mijn zin en heb leuke collega’s.”
Genieten
Zodra ze uit haar werk komt, is het een kwestie van eten, omkleden en door naar het tafeltennis. Een weekje vrij kan Daantje af en toe wel waarderen. “Maar daarna verveel ik me al snel”, zegt ze lachend. “Ik heb het niet echt nodig om uit te rusten en geniet van hoe mijn leven nu is.”
