Kristel Joosten-Peeters uit Beringe

15 mei 2023, 14:37 Geplukt
Afbeelding

Ze groeide op in Panningen, maar vond samen met haar man haar droomhuis in Beringe. Daar wonen ze samen met hun twee dochters. Haar dagelijkse leven draait om werken bij de kinderopvang en haar eigen kinderen. Haar hobby fotografie is daardoor op een lager pitje komen te staan. Deze week wordt Kristel Joosten- Peeters (34) geplukt.

Samen met haar zus groeide Kristel op in Panningen, waar ze met hun ouders naast hun oma woonden. Omdat er geen omheining tussen de tuinen zat, konden de dames in en uit lopen. De hond van oma kreeg daardoor ook een speciaal plekje in hun hart. “Toen oma naar het bejaardenhuis ging, mochten wij de hond overnemen. Vlak voordat ze zou verhuizen, werd oma gebeten door haar hond. Dat was een heftig moment, omdat ik het als klein meisje zag gebeuren. Na een controle bij de dierenarts bleek dat de hond erg ziek was. Wij baalden enorm dat hij moest worden ingeslapen.”

Beestenboel

Lang zeurden de zussen om een nieuwe hond, maar hun ouders waren het daar niet mee eens. Totdat de buren een nestje kregen. “We namen onze moeder mee en zij was verkocht. Uiteindelijk hebben we pap ook weten over te halen.

We hebben wel de afspraak gemaakt dat de hond van ons allen was en dat als pap en mam op vakantie gingen, wij voor hem moesten zorgen. Omdat wij dus zelf altijd een hond hebben gehad, vind ik het belangrijk dat mijn kinderen ook opgroeien met beesten.” Daar is Kristels man Rob het mee eens. “Hij wil het liefste kippen in de tuin en misschien nog wel een konijn. Ik ben daar wat terughoudender in, maar wie weet in de toekomst. Ik heb nu nog mijn handen vol aan de kinderen”, vertelt Kristel lachend.

Viervoeter

In huize Joosten loopt wel een trouwe viervoeter rond. Die heeft het gezin weten te redden van een Rotterdams stel. “We hebben altijd gezegd dat we geen jonge honden wilden, maar nadat ik een oproepje zag van iemand uit Rotterdam is dat toch gebeurd.

Vlak nadat ik gereageerd had op de oproep, wilde zij de hond al komen brengen. De hond verschool zich achter ons toen hij eenmaal binnen was. Wij hadden het idee dat hij bang was voor de baasjes, dat er nooit met hem is gewandeld en dat hij te weinig eten kreeg. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem terug te geven. Drie jaar later voelt hij zich helemaal thuis bij ons.”

Passie

Naast dat Lucky aanwezig is, rennen er ook twee jonge dochters van 2 en 4,5 jaar door het huis. De eerste werd geboren negen maanden nadat Rob en Kristel in het huwelijksbootje stapten. “Ik was zes weken zwanger toen we trouwden”, vertelt ze lachend. Doordat haar twee zwangerschappen niet makkelijk verliepen, is haar passie voor fotograferen op een laag pitje komen te staan.

Bruiloften en shoots

Volgens haar is fotografie een uit de hand gelopen hobby geworden. “Ik fotografeer al vijftien jaar en dat is eigenlijk begonnen door mijn oom die werkte als fotograaf. Regelmatig fotografeerde ik mijn voormalige vriendje tijdens het sporten en mijn oom leerde me hoe ik dat het beste kon doen. We hebben samen veel geoefend. Toen hij op jonge leeftijd kwam te overlijden, heeft hij mij alle fotografiespullen achtergelaten. Dat is ook het moment geweest dat ik bruiloften en fotoshoots met anderen ging doen.”

Van haar hobby haar werk maken, ziet Kristel niet zitten. “Ik vind het fijn dat ik geen verplichtingen heb en daardoor geen druk. Het liefste ga ik de natuur in, zodat ik alleen ben en kan doen wat ik wil. Natuurfotografie biedt mij ontspanning, maar omdat de kinderen nog klein zijn, schiet een moment voor mezelf erbij in.”

Bedrukken

Naast fotograferen vindt Kristel het ook leuk om spullen te bedrukken. Met een vinylsticker, die gedrukt wordt met een speciale printer, versiert ze onder andere mokken, tassen, emmers of rompertjes. “Dat is best wel friemelwerk, dat tijd kost. Ik heb in het huis een eigen kantoor ingericht waar ik creatief bezig kan zijn. Maar een goed moment vinden, is lastig. Ik lees bijvoorbeeld ook graag een boek, maar daar heb ik geen tijd en rust voor”, lacht Kristel.

Kinderdagopvang

Want naast het fulltime moeder zijn, werkt Kristel ook twintig uur bij een kinderdagverblijf. Dat is totaal ander werk dan ze voorheen deed. “Ik heb mbo verpleging afgerond, maar ik kwam er al snel achter dat ik niet in die tak wilde werken. Uiteindelijk heb ik toch de opleiding afgerond en ben ik in de gehandicaptenzorg gaan werken. Tijdens dit werk heb ik de opleiding SPH hbo gedaan en ben ik tien jaar werkzaam geweest in bij Dichterbij. Toen we kinderen kregen, merkte ik dat onregelmatig werken niet ideaal was. Rob is vrachtwagenchauffeur en werkt nachtdiensten, waardoor ik er veel voor de kinderen moet zijn. Inmiddels zit ik op mijn plek bij de kinderdagopvang. Het is totaal wat anders dan ik gewend ben, maar het bevalt goed. Ik voel me echt van toegevoegde waarde.”

In de toekomst hoopt ze meer tijd voor fotografie te hebben. “Als de kinderen straks beiden naar school gaan, heb ik meer tijd. Wellicht kan ik mijn werk dan ook beter combineren met fotograferen.”