Na bijna vijftig jaar lang met veel plezier in de plaatselijke DA in Maasbree te hebben gewerkt, is het voor Nelly, zoals ze daar al jaren genoemd wordt, bijna tijd om afscheid te nemen. Het boegbeeld van de Maasbreese drogisterij gaat namelijk op vrijdag 3 maart met pensioen. Deze week wordt Nel Jacobs (66) geplukt.
Geboren en getogen in Maasbree, is Nel daar dan ook het liefst te vinden. Ook in de lokale DA is ze een bekend gezicht voor de klanten. Niet zo gek, want Nel is hier namelijk op 17-jarige leeftijd begonnen en nooit meer weggegaan. “Ik hield vroeger echt niet van leren”, geeft Nel aan. “Toen ik klaar was met de huishoudschool en mijn buurmeisje in 1973 kwam vragen of ik in de drogisterij wilde komen werken, zei ik direct ‘ja’. Ik wilde niet verder leren en was het liefst gewoon lekker bezig.” Dit betekende echter niet dat Nel nooit meer met scholing te maken kreeg, want binnen het vak is er in vijftig jaar veel veranderd, geeft ze aan. “Je moet veel van medicijnen weten en alle klanten kunnen adviseren en helpen met hun vragen hierover. Tegenwoordig moet je er echt een opleiding voor volgen, dus ik heb zelf ook de nodige scholing gehad in de afgelopen jaren.” In 1992 begon Nel met de opleiding. Dat de opleiding pittig was, vond ze niet erg. “Als ik iets boeiend vind, maakt het me niet uit om te leren.” Dat zorgde er ook voor dat het werk haar nooit ging vervelen. “Ik heb er al die jaren met heel veel plezier gewerkt. Je hebt veel contact met klanten en iedereen kent me. Dat is ook het leuke van wonen in een dorp. Er is altijd belangstelling om een praatje te maken. Ik heb sowieso graag mensen om me heen.”
Groot gezin
Omringd worden door mensen is iets dat Nel van vroeger uit ook gewend is, ze is namelijk de jongste van een gezin dat uit negen kinderen bestond. “Dat was heel leuk. Ik heb een heel goede jeugd gehad. We mochten en kregen altijd heel veel, ondanks dat er thuis ook meegeholpen moest worden.”
Opa en oma
Niet alleen haar werk bij de DA houdt Nel al vijftig jaar vol, ze is ook al vijftig jaar samen met haar man Karel. Zij leerden elkaar kennen in Maasbree. “Tijdens een uitgaansavond sprong de vonk over”, lacht Nel. In 1978 trouwde het stel, waarna in 1979 hun zoon Bart geboren werd en in 1982 nog dochter Maike volgde. Ook zijn Nel en Karel trotse opa en oma van maar liefst vier kleinkinderen. “Je kunt niemand uitleggen hoe leuk het is om oma te zijn”, vertelt Nel trots. “Ik dacht altijd dat ik niet zou gaan oppassen, omdat ik mijn werk zo leuk vond, maar daar ben ik toch op teruggekomen. Het is heerlijk om samen tijd door te brengen. We zijn vele middagen bij Toverland te vinden.”
Pensioen
Ondanks dat ze nog nooit met tegenzin naar het werk vertrok, kiest Nel er wel voor om vervroegd met pensioen te gaan. “Omdat ik me altijd erg flexibel heb opgesteld, had ik behoorlijk wat overuren opgebouwd en kan ik eerder stoppen”, legt ze uit. “Ik zei eigenlijk nooit ‘nee’, als me gevraagd werd een dienst op te vangen. Dat maakt me niet uit en het is ook hoe ik opgevoed ben. Je ziet nu wel een verschil met vroeger. Tegenwoordig zegt de jeugd sneller ‘nee’, terwijl wij dat vroeger gewoon niet mochten. Ik vind het goed dat de jeugd nu mondiger is, maar vroeger was de betrokkenheid wel groter.”
Nel kijkt terug op een mooie carrière met hoogte- en dieptepunten. “Ook zijn me verschillende grappige momenten bijgebleven”, vertelt ze lachend. “Zo kwam er een keer een oudere meneer in de winkel die vroeg om paracetamol. Hij zei: ‘doe maar niet meer de langwerpige, die blijven zo aan mijn gebit plakken’. Had hij dus zetpillen ingenomen... Ook hebben we jaren geleden condooms met een smaakje gepromoot. We mochten deze gratis uitdelen en hadden aardbeien-, mint-, en bananensmaak. Mijn collega bood een vaste, getrouwde klant er een aan en ze vroeg hem welke hij wilde. Hij zei toen: ‘doe ze maar alle drie. Ik met mijn wisselende contacten...’ Ik vergeet het gezicht van mijn collega nooit meer. Je maakt genoeg mee en ik ga het werk erg missen.”
Hoe ze de zeeën aan tijd die nu vrijkomen gaat besteden, weet Nel nog niet. Gelukkig is haar man Karel ook al met pensioen en laat het nu net zo zijn dat het stel het liefst alles samen doet. “We hebben precies dezelfde hobby’s en zijn graag samen”, lacht Nel. “Niet alleen voor de leuke dingen, hoor. Ook poetsen en boodschappen doen we gezamenlijk. Dan ben je toch sneller klaar. We hebben een tijdje terug wel twee e-bikes gekocht, dus we gaan lekker veel fietsen en Nederland verkennen.”
Reizigers
Dat ze nog weinig van Nederland gezien hebben, komt mede door de reislust van het stel. “We zijn al twee keer in Australië geweest, dat is echt onze mooiste vakantie geweest”, vertelt Nel. Ook reisde het stel door Indonesië, Marokko en Noorwegen en worden er steevast stedentripjes gemaakt door het tweetal. “Ik ben ook wel eens op een verrassingsreis geweest, dan hoor je pas op het vliegveld waar je naartoe gaat. Dat was ontzettend leuk en past ook wel bij mijn spontane karakter. Daarnaast zijn we wel eens met de hele familie naar Turkije op vakantie geweest. Ik vind het mooier om samen herinneringen te maken, dan om geld cadeau te doen.”
Tattoo
Dat haar familie belangrijk voor haar is, blijkt ook uit de grote tattoo die Nel op haar onderarm heeft staan. “Dit zijn de voorletters van mijn kinderen en kleinkinderen”, vertelt ze trots. “Toen ik 50 jaar werd, vroeg ik om een blijvend cadeau. Toen zei mijn zoon: ‘dan krijg je een tattoo’. Ik moest er even over nadenken, maar ik ben er heel blij mee. Het is wel grappig, omdat wij vroeger altijd tegen de kinderen zeiden dat ze geen tattoo moesten nemen zolang ze nog bij ons in huis woonden en nu heb ik er zelf een. Zij zitten inmiddels ook helemaal onder”, lacht Nel.
