Deze week beschrijven wij het pand op het adres Rochusplein 8, Helden-Dorp. In deze rustieke omgeving wonen al bijna een halve eeuw Herm Verbugt en Loes Verbugt-Knapen. Geleidelijk aan hebben zij vanaf 1976 dit huis naar hun hand gezet. Het is een echt pand met een verhaal.
De overgrootouders van Herm, ‘Duurke’ Verbugt en Helena ‘Lena’ Hillen, kochten in 1866 een oud huis op deze plek. Dit werd gesloopt waarna het huidige pand Rochusplein 8 werd gerealiseerd. Het woord recycling kende men toen nog niet, maar paste men wel toe. Want op de eerste verdieping is zichtbaar dat er veel oude eiken balken met oude bewerkingssporen en markeringen werden hergebruikt. Dit laat zich verklaren uit het feit dat Duurke een jaar voor de bouw een oude schuur kocht ter afbraak, gelegen bij boerderij Heijnenhof in Panningen.
In de linkerhelft van het nieuwe, L-vormige pand is al vanaf de bouw het woonhuis gevestigd. Rechts daarvan kwam een smidse en later omgebouwd tot winkel in huishoudelijke artikelen. De voormalige ingang op de hoek bezit een opvallende, natuurstenen bekroning, die het pand een extra dimensie geeft. Rechtsachter in het gebouw lagen oorspronkelijk de stallen voor de dieren maar die werden al gauw omgebouwd tot smidse. In de sluitsteen boven de grote toegangsdeur van de stal/smidse, is het bouwjaar 1873 gegraveerd.
Kapelaan
Smid Duurke en Lena hadden veel zoons die ook de smidshamer hanteerden. De oudste, Manus, verhuisde naar Everlo en stichtte daar een nieuwe smederij, Jan bouwde een zaak aan de Molenstraat op, Jacob verhuisde naar Liessel en werd daar smid, Gerard en Sef gingen hier verder onder de naam ‘Gebroeders Verbugt’ en Lodewijk tenslotte werd aangewezen tot de agrariër van de familie. Toen de gebroeders op leeftijd raakten, haalden zij een zoon van hun broer Manus in huis. Dit neefje ‘Smete Ben’ Verbugt trouwde met Leen Groenen en samen dreven ze de zaak hier verder. Toen zij na een arbeidzaam leven een huis bouwden aan de Burgemeester van Cannstraat verhuurden zij voor twee jaar het woonhuis aan kapelaan Kiggen. Ben werkte na de verhuizing nog hobbymatig in de smidse en Leen dreef de winkel.
In 1977 kwamen Herm en Loes hier wonen. Leen was van mening dat Herm als oudste dit huis moest aanhouden. “Gelukkig hebben we niet alle wensen ingevuld van mam, want dan was de smidse nu tot museum ingericht”, geeft Herm aan. “Het huis bleef nog jaren het huis van de familie Verbugt en daarom duurde het best lang voordat het ‘ons’ huis werd. Geleidelijk aan verbouwden wij het naar onze stijl en wensen. Overal hebben we dingen aan de muur die voor ons veel persoonlijke betekenis hebben zoals oude foto’s en objecten die getuigen van kunst en vakmanschap. Alles is wel zo’n beetje aangepakt”, vertelt Loes.
Authentiek
“Het mooie van dit huis is dat het van buiten nagenoeg authentiek is, maar inwendig helemaal van deze tijd. Binnen is er een zee aan ruimte die ons beiden plaats geeft voor onze liefhebberijen. Ook kunnen wij hier als wij dat willen, op de begane grond gaan wonen. Wij zijn ook tevreden over de inrichting van onze tuin. Hij is erg karakteristiek uitgevoerd. Wij zijn inmiddels de vierde generatie Verbugt die hier woont.”
Rochus
Het pand heeft ook een echte relatie met het Rochusplein. Recht tegenover dit huis stond namelijk eeuwenlang de Rochuskapel. Die werd in 1963 gesloopt. Het beeld van de Heilige Rochus kreeg aanvankelijk een plek in de Lambertuskerk. “Toen wij hier woonden, hebben wij de ingang van de winkel dichtgemaakt. Wij waren van mening dat een kunstwerk op deze plek ons pand zou verrijken. Uiteindelijk kwam er geen kunstwerk, maar gaf de Parochie het beeld van de Heilige Rochus in bruikleen. Zo kwam dat weer terug in de buurt waar het al eeuwen had gestaan”, aldus Herm.
Heeft u ook een huis met een ziel? En wilt u meewerken aan deze rubriek met uw huis? Dan kunt u contact opnemen met één van de auteurs.
Tekst en beeld: Henk Thiesen en Jos Pouls
