Een meerderheid van de gemeenteraad heeft het college van Peel en Maas opgeroepen om de jeugd meer te gaan betrekken bij de politiek. Wethouder Machteld Beukema is echter bang dat jongeren de motivatie verliezen bij abstracte raadsvergaderingen.
Volgens raadslid Suzan Hermans van de VVD heeft de jeugd de toekomst. De jonge generatie speelt volgens haar een cruciale rol in de toekomst van de gemeente en daarom is zij initiatiefnemer van de motie waarin de jeugd meer bij de politiek wordt betrokken. “Er heerst onder jongeren een groeiend gevoel van afkeer en wantrouwen jegens de politiek. Dit fenomeen vormt een uitdaging, aangezien betrokkenheid van jongeren bij het politieke proces van groot belang is. In de gemeente Peel en Maas hebben de kinderburgemeester en kinderraad al enkele jaren fantastisch werk verricht. De betrokkenheid bij de gemeenschap wordt gewaardeerd en gezien als een positief voorbeeld van participatie van jongeren in het lokale bestuur.”
Toekomstgericht
Omdat de kadernota aanzienlijke invloed heeft op het dagelijks leven van jongeren in de gemeente, is het volgens de meerderheid van de raad belangrijk om hen een stem te geven in dit proces. Het college wordt verzocht om uiterlijk in het eerste kwartaal van 2024 met een voorstel te komen over hoe jongeren, inclusief degenen op de middelbare school, in de toekomst betrokken kunnen worden bij de kadernota en begroting, met onderwerpen die specifiek voor hen van belang zijn. Het doel is om de kadernota en begroting meer toekomstgericht te maken door de input en betrokkenheid van jongeren te integreren in de besluitvormingsprocessen.
Volgens wethouder Machteld Beukema worden jongeren al vaak betrokken bij losstaande projecten, zoals de huisvesting van scholen. Haar advies is dan ook om die koers te blijven varen. “De kadernota en de begroting zijn abstractere vergaderingen. Je moet het voor jongeren concreter maken en ze dus betrekken bij specifieke projecten. Een ander advies is om jongeren er wat voor terug te geven, anders verliezen ze hun motivatie.”
Tekst: Jeanine Hendriks
