Ondanks dat de extreme metalband Legion of the Damned alle uithoeken van de wereld heeft gezien, repeteren de mannen nog altijd in Panningen, waar het succes begon. Om hun familie, vrienden en kennissen nog één keer hun muziek te laten horen, speelt de band op 9 juni in Grenswerk in Venlo. Naar verwachting is het de laatste keer dat de band in eigen regio speelt.
Het begon allemaal in 1990, toen Maurice Swinkels uit Venlo via Leon Pennings in contact kwam met Erik Fleuren uit Panningen. Metalmuziek was in de jaren 90 een bekend fenomeen. Ook in Maasbree en Helden ontstonden verschillende metalbandjes. Maurice en Erik speelden destijds beiden in een andere band, totdat ze elkaar ontmoetten. “Onze band is 33 jaar geleden begonnen als hobby, die inmiddels uit de hand is gelopen”, zegt Maurice lachend. “Eriks vader was een drummer en had een garage die hij had omgebouwd tot repetitieruimte. Dat werd voor ons ook de plek waar we konden repeteren en waar we nu nog steeds gebruik van maken. Omdat we nog geen zanger hadden, besloot ik die rol op me te nemen. Eigenlijk deed ik drummen, maar daar was ik niet goed in”, vertelt Maurice.
Eerste optreden
In 1992 stond het eerste optreden op de planning, destijds nog betaald voor een krat bier. De heren klommen verder op en wisten optredens te strikken in het buitenland. De eerste tour werd gegeven in 1994. “Erik was destijds 17 jaar en zijn moeder maakte hem voor elk optreden boterhammen. Die nam hij in een zakje mee”, zegt Maurice lachend.
Ondanks dat de beloning voor een optreden werd veranderd van een krat bier in een geldbedrag, hebben de bandleden nooit hun werk gemaakt van hun muzikaal succes. “We zouden wel van de muziek kunnen leven, maar dan moet je alle optredens pakken die je kunt. Wij hebben ervoor gekozen om alleen de leuke optredens te doen. De Heldense kermis was bijvoorbeeld heilig. Voor dat optreden moesten we op tijd komen en daar zeiden we grotere shows voor af. We kwamen voor een habbekrats, maar we gingen ook graag een paar dagen zuipen op de kermis.”
Het geld dat verdiend wordt in het buitenland, gaat in een potje. Dat bedrag wordt gebruikt voor een aantal tripjes op locatie. “Als we in het buitenland spelen, zien we dat als vriendenweekend. We boeken extra dagen om ook wat van het gebied te zien. Dat kost de band niks, omdat we het betalen met het geld van de optredens. Bij elk geboekt optreden wordt onze werkplanning er wel bij gehouden en moet er verlof worden ingediend. Jaarlijks staan we op zeventien festivals en touren we drie weken. Als we op tournee gaan, nemen de meeste bandleden onbetaald verlof.” In 33 jaar mochten de heren verschillende landen over de wereld bezoeken. Een optreden in Libanon staat ze nog helder voor de geest. “We waren de eerste buitenlandse metalband die daar een optreden mocht geven. Er hing daar een aparte sfeer, onderweg zag je de kogelgaten in de gebouwen zitten en liepen de soldaten over straat. Onze gitarist is niet meegegaan, hij vertrouwde het daar niet.”
Nuchterheid
Ondanks de optredens in het buitenland, is het succes de heren nooit naar hun hoofd gestegen. Nuchterheid is nog altijd één van de factoren waar de band bekend om staat. “We zien onszelf niet als een band die beter is dan anderen, we zijn altijd nuchter gebleven Ja, we zijn groter geworden dan we ooit hadden gedacht, maar als we op de grote podia staan, voelt het alsof we bij het meubilair horen. Af en toe moet je wel beseffen wat je bereikt hebt”, vindt Maurice. Als collega’s vragen hoe het weekend was, reageren de heren daar ook nuchter op. “Bij de mensen vallen de ogen eruit als je vertelt dat je in het weekend in Mexico bent geweest, maar ik moet toch weer naar mijn werk en de boterhammen verdienen op maandag”, zegt Erik kalmpjes. In die 33 jaar is de formatie van de band meerdere keren gewisseld. Inmiddels is Harold Gielen uit Swolgen al sinds 2006 gitarist, nadat Leon uit de band stapte. Voormalig gitarist Richard Ebisch uit Helden en bassisten Twan Fleuren en Sjors Tuithof uit Panningen verlieten eerder de band door verscheidene redenen. In 2011 koos Twan er zelfs voor om uit het leven te stappen. “We hebben toen een nummer uitgebracht ter nagedachtenis aan hem. Het geld dat daarmee werd verdiend hebben we aan zijn kinderen gegeven.”
Laatste keer in eigen regio
Inmiddels is de band uitgebreid met Fabian Verweij uit Nijkerk en Twan van Geel uit Tilburg en staat de achtste release op het programma. Die wordt gepresenteerd aan het publiek op 9 juni in Venlo. Het wordt de laatste keer dat de band in eigen regio speelt. “Het was denk ik tien jaar geleden dat we in Maasbree hebben gespeeld. We kregen onlangs een aanvraag om op EGOpop te spelen, maar dat hebben we afgezegd. In juni wordt echt de laatste keer dat we in de buurt spelen.” Desalniettemin is dat volgens de bandleden wel een spannend moment. “Tijdens Wacken Open Air, het grootste metalfestival ter wereld, spelen we voor 80.000 mensen en hebben we minder zenuwen dan voor een optreden in eigen regio. Voor familie en vrienden optreden geeft een ander gevoel. Zij weten niks van onze muziek, waardoor je anders op het podium staat. Je krijgt het gevoel dat je je meer moet bewijzen.”
Hoelang de heren hun muziekcarrière nog voortzetten, is op dit moment onduidelijk. “Zolang we gezond blijven, hopen we onze hobby nog jaren uit te voeren.”
