Door Nouwen-Hillen en Claudia Swinkels- Baladron uit Panningen namen vorig jaar het initiatief om het bestaande concept waarbij een vrijwilliger aan huis wordt ingezet, voort te zetten onder een nieuwe naam: De Thoésvrijwilliger Peel en Maas. Met succes, want het aantal vrijwilligers dat aan eenzame ouderen wordt gekoppeld is sindsdien verdubbeld.
In het verleden betaalde gemeente Peel en Maas een beroepskracht die de matches tussen vrijwilligers en hulpvragers coördineerde. Omdat de gemeente inmiddels de voorkeur geeft aan burgerinitiatieven, verviel de financiële bijdrage. Dat ging vrijwilligster Door Nouwen niet in de koude kleren zitten. Ze besloot om samen met Claudia Swinkels het concept als burgerinitiatief voort te zetten. “We vonden het zonde als het initiatief zou stoppen. De vijftien vrijwilligers die destijds ingezet werden, gaven zelf ook grotendeels aan verder te willen.”
Jaloers
Door vervulde in haar werkzame leven verschillende functies in de ouderenzorg. Ze wilde na haar pensioen iets betekenen voor een ander in haar eigen gemeente en dat was haar drijfveer om De Thoesvrijwilliger verder voort te zetten. Die motivatie deelt ze met Claudia, die zich binnen het welzijnswerk inzet voor ouderen. In haar functie heeft ze regelmatig contact met vrijwilligers. “Ik was wel eens jaloers op deze mensen en vond dat ik mezelf ook maatschappelijk voor anderen kon inzetten. Dit besloot ik dan ook te doen, maar wel in mijn eigen gemeente. Ik had nooit verwacht dat we een jaar later het aantal vrijwilligers hebben kunnen verdubbelen. Momenteel kunnen we dertig vrijwilligers inzetten, waarvan de jongste 38 is en de oudste 84.”
Klein sociaal netwerk
Door en Claudia zetten namens De Thoesvrijwilliger Peel en Maas vrijwilligers in voor mensen met een klein sociaal netwerk, die behoefte hebben aan persoonlijk contact. Het gaat daarbij om een doelgroep waarbij individueel gezelschap in de eigen thuissituatie het beste past. “Je kunt hierbij denken aan mensen die zich in een groep niet op hun gemak voelen, door prikkelgevoeligheid of problemen met het zicht of het gehoor”, legt Door uit. “De hulpvragen vanuit de reguliere zorg komen vanuit praktijkondersteuners, dorpsondersteuning of familie. Vanuit de doelgroep zelf is er vaak een vraagverlegenheid, maar wij begrijpen dat deze mensen behoefte hebben aan wat aanspraak.
Dementie
Ook wordt er hulp geboden aan mensen met dementie. Hierbij wordt samengewerkt met de trajectbegeleiders van Hulp bij Dementie. De vrijwilligers die deze doelgroep ondersteunen hebben allen een cursus ‘omgaan met dementie’ afgerond. “De trajectbegeleider introduceert de vrijwilliger in de thuissituatie. De inzet van een vrijwilliger biedt de mantelzorger ruimte om er even tussenuit te kunnen en te genieten van een vrij moment, terwijl men weet dat hun partner of ouder in goede handen is van een vrijwilliger”, geeft Claudia aan.
Intentie
Als vrijwilligers zich aanmelden, volgt eerst een intakegesprek. Dit om de intentie van de vrijwilliger te achterhalen. “Het gaat als vrijwilliger vooral om het geven en niet andersom. Je komt echt voor iemand anders en niet voor jezelf. Als iemand vrijwilliger wil worden vanwege de sociale contacten, dan kijken we naar andere mogelijkheden voor vrijwilligerswerk.”
Gezelschap
Door koppelt de interesses van de hulpvrager aan die van de vrijwilliger. Ook wordt er gekeken naar karaktereigenschappen om een zo goed mogelijke match te maken. “De match moet goed voelen voor beide partijen. Daarom hebben we regelmatig contact en vragen we hoe het gaat. Vrijwilligers brengen wekelijks, of om de twee weken, twee uur een bezoek aan een hulpbehoevende. Wat ze tijdens dat moment gaan doen, laten we volledig aan hen over. De één houdt van wandelen, de ander van kaarten. De activiteit is gericht op gezelschap bieden, aanwezig zijn en persoonlijke aandacht voor de ander.” Door en Claudia proberen het vrijwilligersnetwerk klein en lokaal te houden. “Een vrijwilliger uit eigen dorp voelt vaak vertrouwder. Zoals verwacht komen de meeste aanvragen uit Panningen en Helden, omdat de sociale cohesie daar minder is”, legt Claudia uit.
Twee keer per jaar ontmoeten de vrijwilligers elkaar voor een hapje en een drankje als dank voor hun inzet, om bij te praten en ideeën uit te wisselen. Volgens de dames geven de vrijwilligers aan de meeste waardering te krijgen van de ouderen zelf. “Zo kijken de ouderen uit naar het moment dat de vrijwilliger bij hen op bezoek komt. Ze zijn blij dat de vrijwilligers komen.
Wil jij ook vrijwilliger worden? Neem dan contact op met info@thoesvrijwilliger.nl
