Bea Beumers beschrijft haar reis van Panningen naar Rome in boek

24 mrt 2023, 13:49 Algemeen
Afbeelding

Van Panningen naar Rome lopen: voor Bea Beumers uit Panningen was het een groot avontuur. Hoe de reis verliep, legde ze vast in een boek dat onlangs is verschenen.

In 2017 besloot Bea naar Santiago de Compostella te lopen en raakte ze besmet met het wandelvirus. Volgens Bea keerde ze terug als een heel ander mens. “Het was een geweldige ervaring. Ik heb veel leuke mensen ontmoet”, blikt ze terug. In 2021 verdween het coronavirus uit het zicht en was het voor Bea een goed moment om er weer op uit te trekken. Ze was klaar voor een nieuw avontuur. “De prikkels die me voorheen te veel werden, kwamen weer naar boven. Ik moest weg.”

Mooie tijden

Ze besloot de wandelschoenen aan te trekken en in haar eentje naar Rome te lopen. Enkele maanden deed ze erover om Rome te bereiken, maar volgens Bea was het een avontuur om nooit meer te vergeten. “Het zijn de mooiste tijden van mijn leven geweest. Je bent op jezelf aangewezen en op de gastvrijheid van anderen. Ik droeg een tent en slaapzak bij me en belde bij de mensen aan om in gebrekkig Frans te vragen of ik in hun tuin mocht overnachten. Ik ben nooit geweigerd, op vijf adressen mocht ik zelf in huis slapen. Dat was het voordeel van een single vrouw op reis. Ik ben dankbaar voor de mensen die voor me klaarstonden. Iedereen is bereid om je te helpen.”

Lichamelijk uitgeput

Toch ging de wandeltocht niet zonder slag of stoot. Nadat Bea na een lange dag in Frankrijk te hebben gelopen een camping bereikte, bleek dat ze teveel had gevraagd van haar lichaam. “Die dag heeft mij lichamelijk uitgeput. Ik had van tevoren bedacht om op de camping te overnachten en daar een rustdag in te lassen. Daarom ben ik doorgelopen totdat ik de locatie bereikt had. Ik viel neer toen ik op de camping aankwam. Een meneer vroeg of het wel goed ging. Door oververmoeidheid en te weinig drinken was er een ontsteking ontstaan in mijn scheenbeen. Ik ben mezelf op dat moment tegengekomen.”

Ondanks dat Bea dacht dat ze naar huis moest gaan vanwege de blessure, heeft ze, na goed advies van een apotheekassistent en wat rust te hebben genomen, de tocht vervolgd. Dit met heel wat medicatie op zak. “Ik zag het als falen als ik zou stoppen. Het was dan ook een euforisch moment toen ik uiteindelijk Rome bereikte. Samen met een Belg, een Fransman, twee Italiaanse dames en een zwerfhond, die we in Toscane tegenkwamen, liep ik Rome binnen.”

Regen

Waar het in Frankrijk voornamelijk regende, liep ze in Italië de zon tegemoet. “De route in Frankrijk was heel zwaar. Door de regen waren bospaden niet begaanbaar, waardoor ik een paar keer ben gevallen in de modder. Op de dagen dat je niemand ziet, is het genieten ver weg als het constant regent.” Toch kijkt Bea terug op een geslaagde tocht, waarbij ze erachter kwam wat ze nu echt belangrijk vindt in het leven. “Iedereen moet zoveel en heeft het druk en geen tijd. Je moet voor jezelf opkomen, niet te lang wachten en dingen doen die je zo graag nog wilt doen.”

Een nieuwe tocht ligt ook al in het verschiet. Volgend jaar hoopt ze naar Porto te lopen. Maar voor nu zijn eerst haar ervaringen in boekvorm te lezen. “Als je één keer een pelgrimstocht aflegt, word je besmet.”