Loonsverhoging en een minder hoge werkdruk: dat is waar werknemers van het streekvervoer momenteel voor strijden. Deze week werd twee keer het werk neergelegd om druk uit te oefenen op de vervoerders. Buschauffeur Frank Gijssen uit Baarlo was één van de stakers. Als stakingsleider registreert hij zelfs de mensen die deelnamen aan de staking.
Frank werkt sinds 2006 als buschauffeur in Venlo. In 2008 en 2018 was hij betrokken bij de stakingen, net als deze week toen hij zijn werk neerlegde en de rol van stakingsleider op zich nam. Volgens hem stond zo’n 60 procent van het streekvervoer in Limburg tijdens de stakingsdagen stil. “Er is altijd een aantal mensen tegen staken. Ook hebben werknemers financiële redenen om niet mee te doen aan de staking. Omdat we staken, krijgen we die dag 35 tot 40 euro minder loon.”
Dat weerhoudt Frank er echter niet van om zijn stem te laten horen. “Ik kom graag op voor de rechten van mijn collega’s en mijzelf. We lopen al jaren achter met inflatiecorrecties en dit is de climax. Inmiddels is de inflatie berekend op 17 procent, wij vragen om een loonsverhoging van 10 procent.”
Niet alleen het loon is een reden om te gaan staken, Frank vindt ook de werkdruk in het streekvervoer te hoog. “Het werk als buschauffeur is fantastisch leuk, maar de werkdruk is minder. We kunnen niet eens een normale pauze nemen. Of we moeten heel hard rijden om op tijd te komen, of we komen te laat. Op een dienst van 9 uur hebben we 2 keer 17 minuten pauze. Dat is te weinig om je eten op te kunnen warmen. Voorheen hadden we tussen de ritten door tijd om even de benen te strekken, tegenwoordig komen we aan en moeten we meteen doorrijden. Sommige chauffeurs rijden 4,5 uur aan één stuk voordat ze pauze kunnen nemen.”
De onderhandelingen zitten muurvast en zicht op een overeenkomst is er tot nu toe niet. Frank hoopt dat er snel een einde komt aan de stakingen. “We hebben te maken met buitenlandse bedrijven die aangeven geen geld te hebben, maar zieke werknemers kosten ook geld. Het ziekteverzuim zal omlaag moeten, dat ligt momenteel op 20 procent. Ook willen we de verschraling van het streekvervoer tegengaan, het is namelijk een nutsvoorziening. Met deze stakingen komen we dus ook voor de gebruikers op.” Volgens Frank is bemiddeling nodig om een oplossing te vinden. “We hopen op ingrijpen vanuit de politiek. De druk in Limburg is er al.”
