Ze zijn het cement van de samenleving: de duizenden verenigings- en clubmensen, die zich het hele jaar door belangeloos inzetten. Veelal opereren ze op de achtergrond. Vaak zijn ze onzichtbaar, maar altijd onmisbaar. HALLO Peel en Maas richt de schijnwerper op deze vrijwilligers, waarvan iedere club, stichting en vereniging er eigenlijk te weinig heeft. Wie zijn deze mensen, en waarom zetten ze zich belangeloos in? Deze week vertelt Glenn Bremmers (27), als vrijwilliger op vele fronten actief bij SV Panningen, over zijn taken en drijfveren.
Met zijn 27 jaar zou je verwachten dat Glenn zich iedere week in het groenwit van SV Panningen hijst, om als voetballer het verschil te maken bij de club waar hij zijn hart aan verpand heeft. Niets is echter minder waar. Door die jongensdroom ging al vroeg een streep, toen knieproblemen ervoor zorgden dat hij zijn keepershandschoenen en sporttas voorgoed opborg. Toch lukt het Glenn wel degelijk om iedere week een groot verschil te maken. Als vrijwilliger maakte hij zich onmisbaar door vele rollen op zich te nemen. “Vlaggen bij het eerste elftal, jeugdleider bij de A2, het beheren van de social media kanalen van SV Panningen, op zaterdag fluiten bij de onder-13, waar nodig een handje helpen achter de bar en sinds dit jaar zit ik ook in de activiteitencommissie. ‘Nee’ zeggen is wellicht niet mijn beste eigenschap.”
Supersub
Dat er door fysiek ongemak na slechts een paar seizoenen al een eind kwam aan het zelf voetballen, was een hard gelag voor Glenn. “Na een operatie aan mijn knie kreeg ik het advies van specialisten om te stoppen. Ik besloot al gauw dat ik dan wel afscheid nam als voetballer, maar niet van de voetbalclub. Daarvoor vond ik het veel te gezellig bij SV Panningen.” Op dat moment kon Glenn nog niet bevroeden dat hij tóch nog één keer zijn opwachting zou maken als speler. “Toen ik vlagger was van het tweede elftal, was er tijdens een bepaalde wedstrijd een gebrek aan spelers. De coach wilde dat ik in zou vallen. Als spits kwam ik tien minuten voor het eind binnen de lijnen, hoewel ik er natuurlijk geen hout meer van kon. Ik miste zelfs nog een opgelegde kans. Misschien maar goed ook, want anders was de kater de volgende ochtend gigantisch geweest”, lacht Glenn. Het zijn dit soort anekdotes die ervoor zorgen dat hij zich iedere week met hart en ziel in blijft zetten voor de voetbalvereniging van Kepèl.
Rare gedachte
Dat die liefde wederzijds is, bleek een aantal jaren geleden toen Panningen een oefenduel speelde tegen VVV-Venlo, Glenns andere liefde op voetbalvlak. “Ze hadden geregeld dat ik, als soort pupil van de week, een penalty mocht schieten op Delano van Crooij, de toenmalige doelman van VVV. Zonder succes overigens, want hij hield ‘m tegen. Een dag later kreeg ik een berichtje van Delano, waarin hij me herinnerde aan m’n misser, maar ook liet weten dat hij een cadeautje voor me had: zijn keepershandschoenen. Dat zijn mooie dingen.” Van Crooij is overigens niet de enige die Glenn fijntjes herinnerde aan die gemiste strafschop. Dat doen de spelers van de huidige A2 nog steeds. Stuk voor stuk jongens die Glenn al jaren onder zijn hoede heeft en voor wie hij meer is dan hun jeugdleider. “Nadat ik stopte met voetballen, ben ik meteen jeugdleider geworden. Eerst bij de F-jes, maar sinds de E-tjes ben ik ieder seizoen meegegaan met de groep die nu in de A2 speelt. Komend seizoen waaieren ze uit naar de seniorenelftallen en heb ik ze niet langer onder mijn hoede. Dat is best een rare gedachte.”
Derde helft
Voor Glenn staat zijn vrije tijd vrijwel volledig in het teken van SV Panningen en aanverwante praktijken. “Op dinsdag en donderdag trainen we met de A2. De trainingen bereid ik op maandag en woensdag thuis al voor. Op vrijdag maak ik alvast de opstelling voor de wedstrijd op zaterdag. Daarna volgt natuurlijk de derde helft, die ook niet geheel onbelangrijk is bij deze leeftijdscategorie”, zegt hij lachend. Nog voordat Glenn op zaterdag coachend langs de lijn staat, is hij te bewonderen als scheidsrechter. “Meestal fluit ik de wedstrijden van de onder-13. Daarna is het gauw douchen en dan de dug-out in voor onze eigen wedstrijd. Ook op zondag ben ik overigens veel hier. Meestal al rond 10.00 uur. Dan sta ik langs de lijn bij de lagere teams en kijken we met het hele eerste elftal naar de verrichtingen van het tweede.”
Zondag
Wie denkt dat de taken van Glenn er daarmee op zitten, heeft het mis. “Na de wedstrijd van het tweede elftal meld ik me in de bestuurskamer, waar ik zorg dat er koffie is voor het bestuur van de bezoekende partij. Ook ontvang ik de scheidsrechter. Daarna maak ik mezelf gauw klaar en meld ik me als grensrechter langs de lijn. Na de wedstrijd vind je me weer in de bestuurskamer, om na te praten met de scheidsrechter en daarna volgt uiteraard weer de derde helft.” Het is nogal een waslijst aan taken waar Glenn zich wekelijks vrijwillig mee bezighoudt. Gevraagd naar zijn drijfveer is het antwoord even simpel als logisch: “De gezelligheid binnen de club vind ik gewoon geweldig.”
A-kamp
Gezelligheid die ook ieder jaar de overhand heeft tijdens het in Panningen en omstreken beruchte A-kamp. Een weekend waarbij de A-junioren en hun leiders op stap gaan. “Daar maken we dingen mee die wellicht minder geschikt zijn voor in de krant”, lacht Glenn. “Het is met name de saamhorigheid, die ook tijdens zo’n weekend alom aanwezig is, welke ik zo mooi vind hier. Dat bleek eens te meer na de brand in de kantine.” Glenn doelt op de zwarte bladzijde uit de geschiedenis van SV Panningen, nadat op donderdag 25 maart 2021 de kantine en kleedlokalen zwaar getroffen werden door een brand. “Ik heb het idee dat we daarna alleen maar hechter zijn geworden als vereniging. Je merkt het ook aan de jeugdige leden. Er staat een nieuwe generatie klaar om verschillende taken op te pakken. Dat is best uniek, getuige de verhalen die je overal hoort over een tekort aan vrijwilligers.” Daar zullen de taken van Glenn overigens niet bij horen. Met zijn 27 jaar behoort hij, zonder het wellicht te beseffen, zelf nog bij die nieuwe generatie. Eentje waarvan SV Panningen nog jaren de vruchten mag plukken.
