Niet iedereen die in Peel en Maas opgroeit, blijft hier ook wonen. HALLO Peel en Maas spreekt in de serie Uit… Peel en Maas met oud-inwoners van Peel en Maas die hun dromen hebben gevolgd en buiten onze gemeentegrenzen terecht zijn gekomen. In deze aflevering Lotte Selen (29) uit Maasbree en inmiddels wonend in Sydney, Australië.
Alweer zes jaar noemt Lotte het Australische Sydney haar thuis. In deze miljoenenstad voelt ze zich als een vis in het water, ondanks dat het leven in Australië haaks staat op dat in haar geboortedorp Maasbree.
In Bree bracht Lotte de eerste 23 jaar van haar leven door. “Ik heb een hele fijne jeugd gehad, maar wist altijd al dat ik uiteindelijk het dorp zou verlaten”, blikt Lotte terug. “Er zat een bepaalde reislust in me en ik was op zoek naar avontuur.” Deze dromen bleven in eerste instantie binnen de eigen landsgrenzen. “Amsterdam sprak me erg aan, maar ik ging uiteindelijk rechten studeren in Nijmegen.” Ondanks dat Lotte Maasbree voor korte tijd verliet om op kamers te gaan, bleef ze het grootste gedeelte van haar studententijd op en neer reizen.
Nadat ze haar hbo-opleiding afrondde, besloot ze om niet direct verder te studeren. “Ik wilde even weg. Omdat ik na mijn break een Engelse opleiding wilde gaan doen en mijn Engels niet al te best was, besloot ik mijn kennis op te krikken in het buitenland.” De keuze viel uiteindelijk op Sydney.
Lotte pakte haar boeltje en vertrok, in eerste instantie voor drie maanden. “De maximale verblijfsduur in Australië bedraagt drie maanden”, legt ze uit. In deze tijd volgde Lotte Engelse les, maar trok ze er ook negen dagen voor uit om te reizen. “Dit was natuurlijk veel te kort en ik vond het zo leuk hier, dat ik terug wilde komen.” Het mooiste aan Sydney is volgens Lotte het feit dat mensen heel veel tijd buiten doorbrengen. “Het is hier ook altijd mooi weer”, vertelt ze. “Momenteel is het winter en vandaag is het dan alsnog 22 graden en zonnig. Ook heb je overal mooie natuurgebieden en het strand is om de hoek.”
Iets anders - of beter gezegd: iemand anders - zorgde er ook voor dat Lotte teruggetrokken werd naar de andere kant van de wereld. “Ademir werkte op de school waar ik Engels volgde”, lacht Lotte. “Toen ik daar was, hebben we niet echt gedate. Maar toen ik weer in Nederland was, hadden we veel telefonisch contact.”
Terug naar Sydney
Acht maanden later stapte Lotte opnieuw het vliegtuig in, maar ditmaal met een ‘Working Holiday visa’ op zak. “Dit houdt in dat je voor twaalf maanden in het land mag blijven én mag werken”, legt Lotte uit. “Naast dat ik in eerste instantie bij verschillende koffietentjes werkte, leerden Ademir en ik elkaar steeds beter kennen en uiteindelijk ging alles heel snel en zijn we gaan samenwonen”, glundert ze.
De liefde hield haar uiteindelijk in het land. “We hadden het zo leuk samen en ik voelde me zo op mijn plek, dat ik niet meer ben teruggekeerd naar Nederland”, vertelt Lotte, die na twaalf maanden een partnervisum kon aanvragen. Met het partnervisum is het voor haar mogelijk om altijd in Australië te blijven. “Daarvoor heb je geen paspoort nodig”, legt ze uit. “Sowieso wil ik mijn Nederlandse paspoort nog niet opgeven, want misschien willen we ooit nog wel terug naar Nederland.”
Familiemens
Het blijft voor Lotte namelijk lastig: haar familie missen. “Je bent natuurlijk heel ver van huis”, geeft ze aan. “Doordat ik nu een fijne baan in de marketing heb gevonden, is het voor mij mogelijk om twee maanden per jaar op een andere plek te werken. Afgelopen juni en juli ben ik dan ook zes weken terug in Nederland geweest. Het is heel fijn om dan tijd met familie en vrienden door te brengen. Mijn zus heeft twee kindjes en toen ik daar afgelopen zomer was, hebben we een fotoshoot samen gedaan. Dat was een verrassing van mijn zus, zodat ik mijn neefje en nichtje toch een beetje mee kan nemen naar Australië.” Ook heeft haar familie Lotte al een paar keer opgezocht. “Mijn vader is twee keer geweest en mijn zus heeft me ook al opgezocht. In oktober komt mijn broer met zijn vriendin voor mijn 30e verjaardag. Daar kijk ik erg naar uit, omdat het leuk is mijn dierbaren te laten zien waar ik woon.”
Haar familie is dan ook hetgeen dat Lotte doet twijfelen om wellicht huiswaarts te keren in de toekomst. ”Hoe ouder je wordt, hoe meer je hierover nadenkt”, legt ze uit. “Doordat ik hier ben gaan wonen, is de band met mijn familie sterker geworden. Wanneer ik tijd met hen doorbreng, is dat best wel speciaal en doen we veel samen. Ook praat je meer over gevoelens, dat was minder toen ik nog in Nederland woonde.” Daarom denkt Lotte nu dan ook veel na over hoe ze haar toekomst in wil richten. “We komen misschien wel samen terug naar Nederland, daar hebben we het momenteel over”, geeft ze aan. “Mijn vriend komt uit Chili en zijn ouders zijn naar Australië verhuisd toen hij 3 jaar was. Hij waardeert het heel erg dat hij in een beter land woont dan waar hij geboren is. Australiërs vinden Australië sowieso het meest geweldige land wat er is”, lacht ze. “Toch staat hij er wel voor open. We discussiëren nu vooral over of we op de korte termijn richting Nederland vertrekken of dat we nog een paar jaar hier blijven. Gelukkig hebben we nog alle tijd om een keuze te maken.”
Wat de toekomst ook brengt, Lotte is blij met de keuze die ze ruim zes jaar geleden maakte. “Als je ooit de kans krijgt, zou ik het iedereen aan kunnen raden om voor langere termijn in het buitenland te wonen. Het is een bijzondere ervaring, je verbreedt je horizon en het is een goede manier om jezelf beter te leren kennen.”
Tekst: Floor Velthuizen
