Shirley’s leven is als een rollercoaster. Heftige momenten passeerden de revue, maar ook leuke herinneringen komen voorbij. Een open boek als ze is, vindt ze het niet erg om daarover te praten. Ze zit niet bij de pakken neer en geniet van de momenten met haar gezin, maar ook van haar werk en hobby’s. Deze week wordt Shirley Alards (31) uit Grashoek geplukt.
Shirley werd geboren en getogen in Grashoek, in het pand waar ze momenteel samen met haar zus restaurant de Meiden runt. Haar ouders hadden voorheen op die plek een meubelzaak en in 2012 werd het bedrijf omgezet in een restaurant. In 2017 woedde er een hevige brand in het pand en konden de zaak en privéspullen van familie Lemmen als verloren beschouwd worden. De familie kon haar leven opnieuw opbouwen.
In 2019 werd gestart met de herbouw van het restaurant. Shirley’s droom was om ooit zelf een eetcafé te bezitten. “Het was of een eigen zaak openen of een baan vinden als tekstschrijver. Uiteindelijk heb ik de horecaopleiding gedaan. Die opleiding heb ik nooit afgemaakt, omdat ik aan de slag kon in het restaurant bij mijn ouders. Toen we het restaurant na de brand weer gingen opbouwen, hebben mijn zus en ik besloten om het van mijn ouders over te nemen. Mijn zus bevindt zich in de keuken en ik sta op de vloer.” Inmiddels draait het restaurant goed en hebben de dames hun draai gevonden.
Liefde
Dat geldt ook voor het liefdesleven van Shirley. Na de brand trok ze in bij Leon, die ze al jaren als vriend kende. Dat bloeide uit tot een relatie. “We hebben eigenlijk pas een relatie gekregen toen ik een tijdje bij hem woonde. Ik vond Leon altijd al leuk, maar hij vond mij te jong”, vertelt Shirley lachend. “Als de brand niet had gewoed, hadden wij geen relatie gekregen en was onze zoon Leike van 4 niet geboren. Wat dat betreft is er nog iets moois ontstaan door de gebeurtenis.”
Pijn
Dat Leike werd geboren, is volgens Shirley achteraf heel speciaal. Er werd namelijk 1,5 jaar na de bevalling endometriose bij haar ontdekt. “Ik heb al vanaf mijn 15e pijn in mijn lichaam, de dokters wisten echter nooit waar het vandaan kwam. 1,5 jaar na mijn zwangerschap werd ik zieker en vocht ik tegen de pijn, lopen kon ik bijna niet. Toen ik in Nijmegen in behandeling kwam, kreeg ik de diagnose endometriose, een vrouwenziekte waarbij er een soort weefsel in je lichaam groeit dat gaat ontsteken. Doktoren weten niet precies wat het is en daarom is er veel onbegrip voor de ziekte. Iedereen dacht dat ik met een zwangerschapsdepressie rondliep. Gelukkig geloofde Leon in mij en heeft hij me altijd gesteund. Omdat de ziekte erfelijk blijkt te zijn, ben ik ontzettend blij dat we een jongen hebben gekregen. Maar ook dat ik zwanger kon worden, sommige vrouwen zijn namelijk onvruchtbaar door de ontstekingen in de baarmoeder, mijn eierstokken zijn nooit aangetast.”
Operatie
Een operatie zou volgens de doctoren de enige oplossing zijn. Shirley ging daarom in Nijmegen onder het mes, maar artsen haalden niet genoeg weefsel weg, waardoor Shirley niet werd verlost van de pijn. “Uiteindelijk ben ik na zestig keer in het ziekenhuis te zijn geweest, uitbehandeld in Nederland. Ik kwam uit bij een ziekenhuis in Londen, waar ze gespecialiseerd zijn in deze ziekte”, vertelt Shirley.
“Daar onderging ik in coronatijd een operatie die onder andere werd gedaan door een robot. Ik voel me momenteel goed, maar de ziekte groeit weer terug, waardoor ik in de toekomst vaker geopereerd moet worden. Vanwege mijn ziekte heb ik d wens om te gaan trouwen en alle stoeltjes aan tafel te vullen. Trouwen gaat in juni gebeuren, of we opnieuw zwanger willen worden is nog de vraag. Het is heel dubbel.”
LVK
Toch zit Shirley niet bij de pakken neer. Met de ziekte is volgens haar goed te leven. Ze focust zich naast haar werk ook op hobby’s. Zo is ze medeorganisator van de garagesale in Grashoek en laat ze tijdens carnaval haar zangkunsten aan publiek horen. Zo stond ze voor het eerst in de halve finale van het LVK. “Eigenlijk gaat het mij niet om het winnen, ik wil gewoon graag optreden. Dat heb ik tijdens carnaval op een aantal locaties mogen doen. Ook ben ik gevraagd om de Boetezitting in Panningen te presenteren. Daar had ik geen ervaring in, maar ik vond het leuk om te doen.”
Huwelijksreis
Een andere passie van Shirley is reizen. Gelukkig deelt ze die passie ook met haar man. Onlangs keerde ze terug van hun huwelijksreis. “Toen ik nog geen relatie had met Leon, heb ik in mijn eentje een reis gemaakt door Azië met een backpack. Azië spreekt mij het meeste aan; de mensen zijn er ontzettend lief en ik hou van het eten daar. Op elke hoek staat er een tentje met eten. Er hangt daar ook een goede sfeer en de omgeving is mooi. Leon denkt daar hetzelfde over en daarom zijn we op huwelijksreis naar Thailand geweest.” Hun 4-jarig zoontje maakte ook onderdeel uit van de reis. “Hij deed het heel goed. Leike vond het geweldig, vooral de wilde olifanten die we hebben gezien. Daarom hopen we dit jaar of volgend jaar nog naar Afrika te gaan. Ik denk dat Leike de dieren daar ook leuk gaat vinden. Eigenlijk moeten we ook een nieuwe keuken, maar de huwelijksreis die we hebben gemaakt, blijft voor altijd in mijn geheugen. Dat is voor mij het geld waard.”